Rolstoel nodig

Felix is nu niet het meest kleinzerige kindje. (Tenzij hij in bad moet en er is nog ergens een pijntje, maar ik wijk af). Hij durft al eens thuiskomen met een bluts of buil maar dit keer zat er toch een serieus gat in zijn knie. En hij kermde, hupte en huilde zo hard dat ik een afspraak maakte bij de dokter.

Gelukkig had die geen reden om te denken dat er meer aan de hand is dan een serieus gat en mocht hij met een verband om zijn knie terug naar huis.

Er is goed nieuws en slechts wist meneertje mij te vertellen. Het slechte nieuws was dat het pijn deed, dat hij niet in de zandbak mag spelen en dat hij niet in bad mocht. Het goede, dat het ging beteren. Ik dacht nochtans dat hij niet in bad mogen als goed nieuws zou beschouwen.

En hij heeft ook een rolstoel nodig. En hoe moet dat dan dit weekend in Nederland?

Ik weet het ook niet vriend. Ik hoop dat het snel beter gaat. Al een geluk dat hij sowieso al geen rollercoasterfan is, want ik zou het precies toch een beetje rustig aan doen in de Beekse Bergen en de Efteling.

Een duik in de statistieken

Lang geleden dat ik nog eens in mijn statistieken dook. Nochtans altijd goed om een lach op mijn gezicht te toveren.

Ik vond (zoals steeds) grappige zoekwoorden maar het doet ook deugd dat jullie (en meneer/mevrouw Google) duidelijk de weg naar de uitjes vinden want ik zie dat oude pagina’s met reviews nog wel eens terug naar boven komen. Als ik mensen kan inspireren om op stap te gaan … Graag!

Maar dus de grappige zoekwoorden:

Blote voeten, maartse haas, kiwi vogel, bob sleutelhanger, Gerty Christoffels, stadsschouwburg Leuven, kerstversiering plafond, spookverhalen 16+

Wat kom jij hier zoeken?

2X Domein Bovy

Domein Bovy in Heusden-Zolder biedt 2 leuke beleefwandelingen aan. Het Hazenpad is met zijn 0,9 km wel erg kort maar wel tof, met grappige beelden van (fantasie)dieren. De wandeling met Martin De IJsvogel is een tikje langer maar nog steeds heel kort (1,7 km). De twee lussen starten allebei aan de bistro/speeltuin/kinderboerderij en ze lopen maar een heel klein stukje parallel dus wij deden ze gewoon na elkaar. Doordat je onderweg infoborden tegenkomt met spelletjes en weetjes, kan je het plezier ook nog een beetje rekken. Wij hadden een uur of twee nodig voor de twee wandelingen en een fruitjespicknick.

Omdat we dus het hele gebied al voor de lunch zagen reden we verder naar ’t Fonteintje aka ‘Koersel Kapelleke’, een recreatiedomein met een grote speeltuin en een uitkijktoren. De plek heeft wat retrovibes maar spelen kan je er zeker.

Alleen blijken wij een kind te hebben dat liever met ons wandelt en achteraf iets drinkt op een gezellig terrasje dan dat hij op eigen houtje in de speeltuin duikt. Het werd dus minigolf. Ook eens plezant.

Weten we dan ook weer 🙂

Lukt dat bij jullie? Op een terras ploffen en kroost in de speeltuin? Of is dat eigen aan kleuter zijn, dat plakgedrag?

Het belang van communicatie

Bijna deelgenomen aan een triatlon vandaag; fietsen, lopen (lees: wandelen), ‘bijna’ zwemmen en dan weer met de fiets naar huis. Gelukkig ‘bijna’ want zwemmen stond eigenlijk niet op de planning.

We deden een wandeling in Natuurpark Rivierenland en wandelden daarbij een stuk langs de Dijle. Ze zijn bezig met het bouwen van bruggen over de Dijle zodat wandelaars en fietsers het gebied makkelijker kunnen ontdekken. Maar de bruggen zijn dus nog niet af … en daarom had Natuurpunt een ‘veerdienst’ voorzien. Een aantal kajakken en kano’s die af en aan mensen naar de andere oever brachten.

Mijn compagnons maakten eerst al rechtsomkeer toen ze de boten zagen liggen. Ik had geen zin om helemaal terug te lopen dus ik bleef staan wachten tot het mijn beurt was. Ik had nog maar net een reddingsvest gekregen of ze stonden daar al terug … De dichtstbijzijnde brug was echt een héél stuk terug en ze gingen het erop wagen. Goed dus dat ze er aan het bouwen zijn :p

Bij het instappen ging het bijna mis … Een wiebelende kajak en ik zag mezelf al in het water donderen.

Spijtig dat ik pas bij poging twee instructies kreeg waar ik best mijn voeten kon neerzetten … Toen ging het wel vlotjes. Maar Felix werd er natuurlijk niet ‘scheutiger’ op om aan boort te komen.

Gelukkig deed mijn ‘als ik het kan, kan jij het ook’ zijn werk en stonden we een paar minuten later aan de overkant.

12 km gefietst, 6 km gewandeld, net niet verdronken en enkele mooie plekjes dichtbij huis ontdekt. Dat verdiende een ijsje 🙂 Toch?

Nakomertje

Hoe groter Felix wordt, hoe makkelijker het precies wordt.

Ik hoef niet meer vanalles mee te sleuren wanneer we ergens naartoe gaan. (Water en koekjes blijven wel een goed idee). Hij kleedt zichzelf aan, poets zijn tanden, speelt zelfstandig, ruimt op, leest …

Er zijn nog wat werkpuntjes en er zijn dingen die Felix miraculeus wel kan op school maar thuis plotseling niet meer maar het wordt écht makkelijker.

Vannacht zelfs geen verstekeling in het grote bed!

Nog een laatste maand kleuterschool en dan kan ik zelfs niet meer doen alsof ik een klein kindje in huis heb.

Ik snap dat er veel mensen gaan voor een nakomertje 🙂 (En anderen net heel en opgelucht zijn uit de luiers te zijn)

Felix in concert

’t Is geen podiumbeest … Maar er was minder protest om zelf te gaan optreden (lees: geen) dan voor de ‘gewone’ muziekles. Hij deed dat ook goed en vond het leuk om nadien te blijven luisteren naar de andere artiesten.

Wat hij dus nog leuker vindt, is dat hij binnenkort mee mag om te luisteren naar het concert van de harmonie waar ik zelf bij speel. Dat is altijd nogal laat ’s avonds maar hij wordt groter en het is eens niet super laat …

Ik zal mijn hoop om daar ooit samen te zitten nog niet helemaal opbergen maar ik denk dat we toch een jaartje pauzeren met de muziekinitiatie. Het atelier waar Felix naartoe gaat is geen geweldig succes.

Misschien wil hij wel (samen met zijn schoolvriendjes) naar de Chiro? (Muziek is een dorp verder en dus zonder bekenden) Een hobby moet toch leuk blijven he. Er zijn al genoeg ‘moetjes’.

Middelheim: zo maak je het nog leuker

Jij hebt zin om een boswandeling te maken, de kinderen willen liever in de speeltuin spelen. Herkenbaar?

Hier dus niet :p Ik dacht Felix en metekindje Marloes een plezier te doen met een eerder rustig uitje ipv hen (weer) mee te sleuren van hot naar her. Terrasje, speeltuin … Alles kan, niks moet.

Vragen die kinderen toch wel een wandeling met opdrachtjes zeker! Gelukkig ben ik nogal goed in het on the spot verzinnen van ‘beleefwandelingen’. En gelukkig zaten we in het Nachtegalenpark. Toffe speeltuin en tof terras. En vlak naast het Middelheimpark en -museum. Het (gratis te bezoeken) beeldenpark leent zich wel tot een zoektochtje. Er zou een Middelheimapp bestaan met liedjes van radio Oorwoud maar die kon ik niet vinden. Dus verzon ik on the spot wat opdrachten.

Klein detail: ik was er nog niet geweest dus ik moest mij baseren op de foto’s die ik al van het Middelheimmuseum gezien had. Dat we dus bijvoorbeeld geen muziekinstrument vonden kan zijn omdat er daar helemaal geen beelden staan die muziek spelen … Maar het was best leuk 🙂

Wat we wel vonden: weggewaaide huizen, een boot die nooit kan drijven, een koppeltje op een bank, aliens, een vogel … In een ander park of bos kan je natuurlijk ook gewoon kabouters gaan zoeken of eekhoorns spotten. Wat doe jij om kinderen te motiveren om te stappen? (Behalve dan koekjes geven).

Nadien wilden ze trouwens wel in de speeltuin en waren ze nog niet uitgespeeld toen we naar huis vertrokken … Kinders :p

Niet per se een must als daguitstap maar leuk wanneer je eens in de buurt bent.

Eventjes snel …

Tijdens mijn lunchpauze ‘eventjes snel’ mijn treinabonnement vernieuwen. What was I thinking?

Er was uiteraard maar 1 loket (van de 5) open want lunchpauze … Maar er waren wel 3 mensen aan het werk in de stationshal om mensen wegwijs te maken bij de automaten.

Ze bevestigden mij alle drie dat ik jammer genoeg niet bij de automaat terecht kon.

Na 25 minuten wachten is het eigenlijk mijn beurt -ik had beter mijn boterhammen meegebracht-. Zegt de vrouw aan het loket doodleuk: “Ik kan je helpen hoor, maar dit kan ook prima aan de automaat”.

Ik zat precies in “In de Gloria”.

Linkeroever

De veerboot en de Sint-Annavoetgangerstunnel over en onder de Schelde zijn eigenlijk attracties op zich. Dat er op Linkeroever nu een grote recente Vikingspeeltuin is -en wij per ongeluk in een soort zomerbar/springkastelendorp terecht kwamen- is een mooie extra voor een dagje Antwerpen.

We startten onze dag bij The Antwerp Story in het Steen. Een deel ervan (o.a. het dakterras met mooi uitzicht over het water) kan je gratis bezoeken, een deel ervan is betalend. Alhoewel het betalende deel leuk is, met heel wat interactieve elementen, vind ik het niet de moeite waard om ervoor te betalen. The Antwerp Story is eigenlijk gewoon promo voor de stad. Dat je het dak van het houten Havenhuis kan openklappen en dat je dan boten hoort is grappig maar ook niet meer dan dat. Eerlijk: ik kon ook niet alles lezen/bekijken met twee kinderen erbij. Ga dus liever naar het MAS wanneer je met kinderen naar een museum wil.

Gelukkig heb ik een museumpas, mocht ik als museumpasser iemand gratis mee naar binnen nemen en moeten kinderen van 5j sowieso niet betalen dus was het uitje voor ons alsnog gratis.

Wel voor iedereen gratis is de veerboot die je op een paar minuutjes naar Linkeroever brengt en de grote gerenoveerde Vikingspeeltuin. Daar picknickten we in een hangmat en was er tijd om te klimmen, zandtaartjes te bakken en in de schaduw van de bomen uit te rusten.

Er stonden ook springkastelen opgesteld, er was straattheater en (veel te dure) ijsjes en pizza’s in een zomerbar. Geen idee hoe lang die er nog staat maar de speeltuin op zich is leuk genoeg om eventjes te vertoeven.

I.p.v. de veerboot terug te nemen, gingen we onder de Schelde door. De Sint-Annavoetgangerstunnel met zijn houten roltrappen was een leuke afsluiter van ons dagje Antwerpen. Adem inhouden kindjes! 🙂

Uitstapje naar het verleden

Ik was al vaker in Bokrijk maar voor Felix was het de eerste keer. En hij vond het leuk! Bokrijk is niet voor niets een van de klassiekers onder de (school)uitstappen uiteraard.

Terug naar het verleden dus, zowel naar 1900 als naar de sixties.

In het (recent gerenoveerde) gedeelte Haspengouw vind je nog steeds de acteurs die leven in het dorpje brengen. De pastoor, schoolmeester, champetter … We deden dit stukje museum als eerste en er waren quasi nog geen andere bezoekers. Zo aangesproken worden door een boze leraar, niet Felix zijn favoriete stuk … Met verlegen kindjes doe je dit misschien beter op een druk moment zodat ze zich kunnen verstoppen in de ‘massa’.

Nieuw daar is een verkleedkoffer waar je o.a. klompen kan uittesten maar Felix was niet van plan zich te laten ompraten zodat mama een mooie foto van Felix anno 1900 kon maken. Ook daar waren we de enige bezoekers, slechte timing dus.

De sixtiesexpo was wel een schot in de roos. (Enfin, de rest op zich ook hoor :p) Ondanks dat het Hemelvaartsdag was, was het erg rustig. Bij Felix’ favoriet, de speelschuur, was er meer volk. Maar we hebben al de spelen die we wilden testen kunnen spelen.

En dan heb je nog het Bokrijks ijs, een bezoekje aan de bakkerij, de nieuwe infoborden (een stuk voor volwassenen, een stuk voor kinderen), workshops (deden we niet) en een héééél erg grote speeltuin. Die is net buiten het park en bezoek je gewoon gratis. Na sluitingstijd van het museum een uurtje blijven hangen in de speeltuin kan dus ook.

Een topdag, inclusief een stralend zonnetje.