Muziekweekend

Het weekend stond volledig in het teken van de harmonie met een generale repetitie, twee concerten en serieus wat planning om dat alles + opvang voor Felix rond te krijgen. Soms vraag ik me af waarom ik het mezelf aandoen. Vroeg opstaan, heen en weer met trein en bus, instrument/kostuum/reservekledij meesleuren …

Maar wanneer ik muziek speel, weet ik het weer 🙂

Ik bleef voor het eerst ooit ook eens twee nachten in één weekend ergens zonder Felix logeren. Dat voelde heel raar. Duidelijk ook voor Felix, die de nacht tussenin heel hard om mij riep, slecht sliep en overdag ook een monstertje was.

Gelukkig had ik vrijdag ook al een dagje ‘weekend’. En was er tijd om samen te gaan zwemmen zaterdag. Was het kind ineens ook gewassen want er zijn maar 24 uur in een dag.

Poëzieweek

Vandaag start de week van de poëzie. Op een donderdag. Is dat vreemd of extra poëtisch? Retorische vraag want het is vast die tweede optie.

Felix moest een gedicht mee naar school nemen. Ik twijfelde even over de gruwelijke rijmen van Roald Dahl. Zou hij vast mee scoren maar we hebben zo’n verzamelboek van Roald Dahl. Dat weegt makkelijk een paar kilo en past niet in een kleuterboekentas.

Het alternatief was deze van Joke van Leeuwen.

Lijmen

Ik had drie beestjes,
drie beestjes van steen.
Een vogeltje,
Een veulentje,
Een varkentje.

Ze zijn gevallen.
Ze braken stuk.
Ik heb ze gelijmd.
’t is bijna gelukt.

Ik heb drie beestjes,
drie beestjes van steen.
Een volentje,
Een veukentje,
Een vargeltje

Joke van Leeuwen
Uit: Ozo heppie en andere versjes
Amsterdam: Querido, 2000

Zotte toch haalbare dromen

Er zijn dingen waar je over droomt die nooit werkelijkheid kunnen worden. Een theekransje met queen Elisabeth bijvoorbeeld zit er niet meer in. (Niet dat ik dat graag gedaan had …)

Maar het leek mij leuk om eens na te denken over zotte dromen die misschien zo zot nog niet zijn. Die heel misschien toch ooit wel kunnen …

• Als kind leek het mij supercool om een stem in te spreken bij een animatiefilm. Dat is nog steeds cool maar als ik nu kon kiezen, wil ik een stemmetje in een van de luisterverhalen van het Geluidshuis.
• Ik wil Felix ooit eens meenemen naar Nieuw-Zeeland, het land waar ik drie maanden stage deed. Zet stage gerust tussen aanhalingstekens want hard werken deed ik daar niet.
• Een pleegkind opvangen.
• Een kinderboek schrijven …
• Gewoon tevreden zijn met hoe ik eruit zie. Ipv tien jaar later wanneer ik een oude foto zie.
• Een zomervakantie boeken.

Volgens mij is dat kinderboek nog het meest haalbare op korte termijn 😀

Vul je de lijst aan? Dat van die zomervakantie is misschien een grapje (moet haalbaar zijn tegen mei ofzo) maar denk er eens serieus over na.

Gravinnekespad

(Weer) een toppertje voor kinderen die niet graag wandelen. Felix had zaterdag geen zin in een boswandeling.

We zouden later op de middag op bezoek gaan bij mijn metekindje en Felix had geen zin om eerst alléén te gaan wandelen. Hij wou meteen naar Yara of Yara moest mee. Zo alleen met uw ouders op schok, als kind van 5 heb je daar toch ook niks aan :p Neen, ook niet als het een leuke zoektocht was met opdrachtjes en klimtoestellen.

Gelukkig is het Gravinnekespad in Westerlo wel echt leuk. De korte wandeling stond al langer op onze wishlist en was perfect om te combineren met een bezoekje aan Yara. Van bij ons thuis is het toch 40 min rijden richting Westerlo en dat vond ik wat overdreven voor een wandeling van nog geen 2 km. Maar van bij Yara is het nog een dikke 10 min rijden.

Het belevingspad in De Beeltjes leidt je voorbij van boek naar boek, waar je een QR-code kan scannen en naar het verhaal van ‘het gravinneke’ kan luisteren. Onderweg kom je houten natuurspeeltuigen tegen. Er lag nog wat sneeuw in het bos wat de toer een tikje sprookjesachtig maakte. (En soms extra uitdagend :p Lekker glad, die klimbomen. En QR-codes met een laag ijs erover werken niet zo goed.) Felix wilde ook elk flinterdun laagje ijs op elke plas stuk maken, op die manier kan 2 km wandelen erg lang duren.

In ieder geval was er enkel gezeur van de parking richting bos, daarna huppelde hij uitgelaten rond.

Wij gaan zeker nog eens terug in de lente/zomer om de speeltuin onveilig te maken en een terrasje te doen aan het Boswachtershuis.

Baaldag

Het is nog geen negen uur, maar ik ben al mijn toegangsbadge van het werk thuis vergeten, languit op het asfalt gevallen en daardoor is mijn potje yoghurt opengesprongen in mijn rugzak …

Mag ik dan nu terug naar huis onder een dekentje gaan liggen?

Een niet klassiek klassiek concert

Een van mijn favoriete voordelen van mijn job is de reeks “De programmator nodigt uit”. Iemand van de artistieke ploeg van 30CC nodigt de collega’s uit om kennis te komen maken met zijn of haar programma. Altijd een gezellige avond uit met een groepje geïnteresseerde collega’s.

Gisteren was het de beurt aan de programmator klassiek. Ze nodigde ons uit op een niet klassiek klassiek concert van Ragazze Quartet en Theaterstraat. “I’m (not) every woman”.

Een strijkkwartet, een sopraan en een actrice over sisterhood. Het is eens wat anders dan een symfonisch orkest met muzikanten strak in het pak. Ik heb heel erg van de muziek genoten. De voorstelling was visueel ook interessanter dan een standaard klassiek concert en het klopte dat het publiek volledig rond het ensemble zat. Maar het thema kwam niet helemaal binnen bij mij.

Wat is dat sisterhood? Toch meer dan samen breien, koekjes bakken en verhalen uitwisselen. Dat kwam voor mij te weinig naar voor in de erg lieflijke voorstelling. Maar misschien snap ik gewoon niet hoe waardevol zo’n vrouwenclubje kan zijn omdat ik er zelf geen heb?

Ik kan mij inbeelden dat het voor mensen die de sprong wagen om een eigen bedrijf op te starten of nieuwkomers in een gemeente fijn is om een klankbordgroep te hebben, maar dat staat dan los van geslacht.

Wat is sisterhood voor jou?

Felixpraat: weeral grappig, ontroerend en hartverscheurend

• (Leest op de doos van een gezelschapspel) Van 6 tot 99 jaar. Is papa al voorbij 99?
• ik: Heej, jij hebt je groenten niet opgegeten deze middag.
  F: Ik had buikpijn. Maar ik heb wel mijn boterhammen met speculaaspasta opgegeten.
• Mag ik morgen nog eens dezelfde T-shirt aandoen om terug cool te zijn?
• (Tegen Max, maar hij weet dat ik hem ook kan horen). Filmpjes kijken en gamen mag je alleen stiekem doen he?
• Mama, zou je je helm niet opzetten? Als de wind je doet vallen …
• Ik had geen tijd om mijn fruit op te eten. V. was stoute dingen aan het zeggen en ik moest boos zijn. Alle minuten. Alle seconden.
• L. was eerst mijn liefje en toen niet meer. Maar nu heeft ze in mijn oor gefluisterd dat ze terug mijn liefje is.
• Voorzichting he. Met voorzichtig bedoel ik dat je warm moet blijven. Ik ga mijn handschoenen en mijn sjaal aandoen.
• (Toen hij ziek was) Mama, als je weet dat ik dood ga, ga je dan naar de dokter?
• F: Mag ik een snoepje in mijn brooddoos? Ik heb flink gegeten gisteren.
  ik: Jaja, jullie zijn naar de Mc Donalds geweest.
  F: Hoe weet jij dat!
• (Ik heb nog zeker 5 cm plek in bed en Felix begint met zijn voeten in mijn rug te duwen) Je duwt mij wel bijna uit bed he!
  (zei hij dus, niet ik)
• (Probeert bedtijd uit te stellen.) Nog 1 verhaaltje. Anders ben je mijn vriend niet meer.
• Ikendo Swix (Nintendo Switch)
• Mama, ken je dat liedje van die groene man die in zijn blote poep danst?

Kende ik dus niet. Dus ik stelde de vraag aan mijn Instagramvriendjes. Die kenden het wel. Maar er was maar 1 iemand die de tekst ook begreep.

Dame tu cosita …

Ik had al een voorgevoel dat het geen kinderliedje was.

Spelletjesweekend

Een uitgeregend weekend, ideaal moment voor Felix om nog een laatste keer zijn nieuwjaarsbrief voor te lezen en bij benadering 5841 spelletjes te spelen.

We speelden vooral Pirates Stratego (een kringwinkelvondst), kasteelridders (een tweedehandsje van Twinkelfeetjes dat Felix onder de kerstboom vond) en Wie is het? (een nieuwjaarsbriefcadeau waar hij ineens ook mee leert lezen).
Om ons even rust te gunnen tussendoor zijn er autootjes en loopings.

De stapel gezelschapsspelletjes wordt stilaan gigantisch maar ik vind het moeilijk om daarin te selecteren. Al die spelletjes komen nog regelmatig uit de kast (al staan ze niet allemaal in de kast, maar ernaast wegens plaatsgebrek), we spelen zelf graag spelletjes en afwisseling is wel eens tof. Ik vind regelmatig gezelschapsspelletjes in de Kringwinkel of tweedehands en kan daar erg moeilijk aan weerstaan. Uren plezier voor 3 euro kan ik toch niet in de Kringwinkel achterlaten :p

Beetje hetzelfde probleem zoals ik met prentenboeken heb 🙂 Misschien moet ik als kerstcadeau volgend jaar een wandkast vragen …

Kwam jij (wel) buiten dit weekend?

Ik ging zondag in mijn eentje op stap voor de jaarlijkse concertavonden eind deze maand. Een hele dag repeteren dus veel buitenlucht zag ik niet.

Mister popular

Felix mag in februari al naar 3 verjaardagsfeestjes … (Alledrie op dezelfde locatie ha-ha-ha)
Hij is heel blij want ik wil met hem nooit naar de binnenspeeltuin.

“Ik wil een Pokemonfeestje”

Maar je bent helemaal niet jarig …

Ik hang er zo hard aan dit keer.

Uitwaaien met Koos

Weet je waar ik vrolijk van word? (Ja, dat weten jullie … Reizen en uitstapjes maken). Ik heb mezelf gisteren wat opgevrolijkt door een eerste tripje voor 2023 te boeken. Nog niet de gehoopte verre reis (de wederhelft moet nog uitzoeken hoeveel dodelijke ongevallen met luipaarden er jaarlijks in Sri Lanka gebeuren) maar een weekendje weg om zijn verjaardag te vieren. Deden we vorig jaar ook en blijkbaar wordt dat een traditie. Ik klaag niet.

We verbleven met Felix nog nooit op een vakantiedomein. Als kind vond ik onze vakanties naar Sunparcs de max, als volwassene ging ik op uitnodiging al eens mee naar Centerparcs maar echt top vond ik dat niet. Maar een weekendje weg voor 99 euro … voor die prijs kan je niet thuisblijven. Dankzij de tip van ‘De Spellekes op stap‘ boekten we een chalet voor 6 personen in een Roompotpark in Zeeland. Worst case draai ik mascotte Koos graag de nek om, maar we hebben een dak boven ons hoofd, een zwembad ter beschikking en verschillende uitstapjesmogelijkheden op minder dan een half uur rijden.

Normaal kost dat grapje 320 euro. De actie loopt nog tot 15 januari. Ik zou eens gaan kijken als ik u was. En stuur mij een kaartje vanop weekend 🙂

Nu eventueel de wederhelft nog overtuigen om maandag verlof te nemen en het kind 1 dag te laten spijbelen. We moeten pas maandag uitchecken en het zou jammer zijn om er niet van te profiteren om een extra uitje te maken. Zeker wanneer het het eerste weekend van februari droog zou blijven. Nu Felix nog in de kleuterklas zit, zal die ene dag het verschil niet maken.

Maar ik ben al heel blij met het weekendje!

Houd jij van vakantieparken? Nog geen Roompothorrorverhalen aub, ik heb zin om mij te verheugen om een weekend uitwaaien aan zee.

Je kan ons natuurlijk weer volgen ter plekke.