- Felix maakt een tekening.
‘Het is misgelukt!’ - Terug thuis na de eierzoektocht bij tante en nonkel Jaak
‘Nonkel Jaak heeft niet aan mijn oren getrekt.’ - F: Wat is dat?
ik: Een BH
F: Waarvoor dient dat?
ik: voor mijn borsten
F: Papa heeft geen borsten. Bij hem is dat hard, bij jou zacht. - Een controllerkoekje! (een nicnacje in de vorm van een euroteken deed hem denken aan de controller van de playstation)
- ik: Gij zijt aan het smodderen dat het gene naam heeft.
F: Ik ben wel Felix he. - Ik ga het op 2 buikjes zetten, dan kan ik het goed horen. (Zet het volume op 8)
- Waar gaan we naartoe als het nooit meer donker is? (aka morgen)
- Als je een boom omhakt, is hij dood. Niet goed he.
- Een van de personages bij Brandweerman Sam heet Diewertje. Dat vindt Felix duidelijk een gekke naam.
Diewertje … Dievertje … Boevertje … - Ik moet geen Jerommeke worden he?
België vakantieland
Standaard
Volgende week gaan we een paar dagen naar ‘Pays des Collines’, niet zover van Tournaie (aka Doornik). In tegenstelling tot wat iemand eerder dacht, ligt dit niet in Frankrijk maar is het ‘gewoon’ in België. Een stukje België waar ik nooit eerder kwam -denk ik (op een bezoekje aan Pairi Daiza na).
Het oorspronkelijke plan was wandelen en in onze hottub zitten maar Frank (Deboosere) vindt het precies een goed idee als ik toch al een nadenk over regenplannen.
De dino’s in Berissart lijken mij een must? En er is een soort van Technopolis in Frameries? De opgezette dieren en de levende kikkers, vlinders en schildpadden van het natuurhistorisch museum in Doornik?
Jij nog plannen de laatste week van de paasvakantie?
Op kamp in skipak – in april
StandaardHet kamp van Felix mocht doorgaan! Hoera! En hiphiphoi en al! Ik vond dat leuker dan Felix zelf. De dagen voor het echt begon zag hij het zitten. Een paar dagen spelen in ‘de paarse groep’ op de ‘paasschool’ zoals hij het noemde. Geen idee hoe hij op dat woord kwam, maar het is effectief op een school (niet de zijne) te doen en het is Pasen dus ik reken het goed. Er kwamen nog kindjes van zijn klas en ze gingen met 1 begeleider en 10 kindjes op 1 locatie met gigantische speeltuin zitten dus hij zag het zitten.
’s Ochtends had hij ‘cold feet’. En niet enkel omdat het sneeuwde … Het voelde wel wat raar om het kind in skipak af te zetten, zo in april, want ze spelen zoveel mogelijk buiten de komende dagen. Maar hej! Ik dacht in februari al dat hij uit zijn buitenpak gegroeid zou zijn de volgende keer dat het sneeuwde en dat is toch mooi niet geval! De pinguïnonesie komt nog goed van pas.
Ik had sjaal, muts en wanten gelukkig nog niet te ver weggestoken.
Na zijn eerste dag ‘knutselkamp’ was hij gelukkig al enthousiaster. De ‘juf’ had verhalen verteld over Pluto en Mickey Mouse, ze hadden een paasmandje geknutseld met smarties en hij zingt de hele tijd ‘zakdoek leggen’. Hij gaat dus nog terug 🙂 Felix vond het alleen jammer dat de juf geen lego had.
Heeft het daar ook gesneeuwd? Paaspauze going strong?
Met pyjama in bad
StandaardEr zijn zo van die momenten dat je iets zegt, en meteen daarna heb je daar eigenlijk al spijt van. Herkenbaar? En die dingen zeg je meestal wanneer je boos bent …? Nog steeds herkenbaar?
Zondagochtend was ik heel boos. Net zo boos als boze Felix die niet in bad wou.
Of we samen gingen? Nee! Eerst ik, dan jij? Ja. Maar toen het zijn beurt was, wou Felix nog steeds niet in bad. En begon hij te gillen en te slaan.
Dat het water koud ging worden en dat hij dan in een koud bad ging zitten. *gilgilgil*
Dat ik hem dan wel met pyjama en al in bad ging zetten. *gilgilgil*
Ik waarschuwde hem nog een paar keer.
En ik deed het … Ik twijfelde nog een milliseconde toen hij met zijn benen boven het bad bengelde en had er misschien zelfs al spijt van nog voor ik het deed. En niet alleen omdat die pyjama ’s avonds zeker niet droog zou zijn.
Voeten nat, broekspijpen nat.
Dat het gillen er niet beter op werd. Ook niet nadat ik hem er weer had uitgehaald.
Hij ging in bad. En ik ging beneden wat afkoelen. (Niet alleen, met zijn papa, ik laat hem niet verdrinken in bad terwijl ik een verdieping lager de tafel dek.)
We maakten het ook wel weer goed hoor.
#honestmotherhood
Overload aan chocolade
StandaardMet een oma en een tante die de paashaas uitnodigen en drie metekinderen kan je je wel inbeelden dat er hier flink gezocht werd de voorbije dagen. Gelukkig blijkt 3,5j nog jong genoeg om niet door te hebben dat je één ei verschillende keren kan verstoppen, zoeken én vinden. En ondanks dat we veel chocolade uitgedeeld hebben, blijft er een flinke voorraad over.
Niks dat we niet de baas kunnen hoor 🙂
Enkel op Paasdag werd er niet van paaseieren rapen gedaan. Felix plande in de plaats daarvan een bezoekje richting dokter van wacht in. Een kartonnen doos in zijn oog met een dik oog tot gevolg. Hij bleef erin wrijven en het oog dichtknijpen dus lieten we de dokter toch maar even kijken. Drie dagen druppels zijn het verdikt. Morgen een laatste keer, hallelujah. Zo flink Felix bij de dokter was, des te erger wordt het elke avond om die druppels daarin te krijgen. In beide ogen dan nog. Alsof dat een optie is, nadat we net een kruisend kind tegen zijn bed drukten om oog nr 1 te behandelen.
Er hangt een stickerblad op maar zelfs het omkoopcadeau verliest zijn aantrekkingskracht wanneer ik de druppels bovenhaal.
“Ik was nog nooit bij de dokter geweest he?” aldus Felix. Wel eens natuurlijk, maar echt niet vaak. Hout vasthouden dat dat zo blijft want die druppels zijn een marteling voor kind en ouders.
Hoe was jouw Pasen?
Paaspauze
StandaardFriyay! Het ‘oef-het-is-weekendgevoel’ is erg aanwezig. Deze week stonden er extra veel vergaderingen en opleidingen ingepland omdat dit normaal de laatste schoolweek was. Dat vergaderen lastig te combineren was met een kleuter in huis is een understatement. Felix is nochtans super flink alleen gespeeld.
Er werd deze week ook veel buiten gespeeld, Felix mocht een dagje met meter Lotje in de tuin werken (danku!) en hallelujah we hebben NIET geknutseld. Nog steeds geen nieuws over het knutselkamp dat dinsdag start/zou starten. Maar als dat niet doorgaat hang ik eraan vrees ik. (Ik ben nog steeds hoopvol, laat me :p)
Extra opluchting toen ik net ontdekte dat het maandag Paasmaandag is en dus een dag verlof. Eindelijk echt een paaspauze! Ik weet natuurlijk al langer dan vandaag dat Paasmaandag er zit aan te komen maar hoe langer ik thuis zit, hoe meer de dagen lijken op elkaar. In mijn hoofd is het absoluut onmogelijk dat we april 2021 zijn. Eerder oktober 2020. De tijd gaat dan toch snel?
Komt de Paashaas bij jullie? Of zijn het de paasklokken? Wat gaan jullie doen voor het weer begint te sneeuwen? Serieus jongens … sneeuw! Na een paar mooie lentedagen. Ik zei toch dat het onmogelijk april kon zijn.
Pluimpje en de chocolade eieren
StandaardProfetische woorden die ik vrijdag schreef, en jullie maandag lazen. Dat hoort uiteraard zo bij voorspellingen.
We zaten het hele weekend in de zon (of wandelden in de zon want om stil te zitten was niet soms toch wat frisjes). We deden van apero én de paashaas kwam al bij tante en oma. Hij (de paashaas) bracht niet enkel chocolade maar ook een doos lego!
Die wandeling was een specialleke dit keer. We deden een zoektocht uitgewerkt door de gezinsbond van Huldenberg. Voor 5 euro koop je een zakje met een koek, sapje en knutselgerief bij de bakker of het ijssalon. “Pluimpje de kip kan maar geen ei leggen en loopt weg van de boerderij”. In je zakje en onderweg vind je al de dingen die je nodig hebt om zelf een kipje te knutselen. Ik vond dat een origineel concept maar Felix dacht er niet over om met klei een kip te knutselen. Hij ging zijn handen niet vuil maken. Takken en steentjes zoeken lukte wel. En 6 km zelf wandelen en (loop)fietsen ook. ‘Ik heb sterke benen.’ aldus Felix.
Nadat we pluimpje haar ei ‘gevonden’ hadden, had ook de paashaas nog eieren gebracht. En een duikboot met een haai! Topdag!
Die foto van Felix met zijn kip. Het lijkt alsof hij ze vasthoudt he? Niets is minder waar :p Ze ligt op een paaltje. Hij durft het beestje niet aanraken. Maar hij trok de kip wel een poot uit om met dat stokje een gat te maken in haar poep voor het ei :p
Ik voorspel …
Standaardde komende weken veel legobouwsels, koekjes tijdens teamsmeetings om kleine mondjes even bezig te houden, een hele doos stoepkrijt die eraan gaat, middagpauzepicknicks, de paashaas die wat vroeger komt (vanaf wanneer snappen kinderen dat je dezelfde eitjes 2x verstopt? Ik vrees dat 3,5 al een beetje limiet is.), telefoontjes met vriendinnen en een fles wijn. Of een levering van Bol.com met paw patrol rommel.
En misschien ook wat minder schrijfsels hier. Want misschien moet ik ’s avonds wat werk inhalen i.p.v. te bloggen.
Hopelijk voorspelt Frank mooi weer, dat zou heel erg helpen.
We zitten in het hetzelfde schuitje en #yeswecan.
Naar school of niet?
StandaardDisclaimer: Opgelet! Longread van verwarde of misschien zelfs boze moeder.
Volgende week zijn de (Belgische) lagere en secundaire scholen dicht. De kleuterscholen blijven open. Maar ik hoor van overal oproepen om ook de kleintjes thuis te houden. Uiteraard wil ik de juf niet besmetten en ik zou liever zien dat leerkrachten prioritair gevaccineerd worden (de kinderverzorgers uit de crèches mogen daar ook bij aansluiten van mij) maar het Overlegcomité heeft nog nooit mijn mening gevraagd.
Dat Planckendael open blijft en kinderen onder de 12j nog wel buitenschoolse activiteiten mogen doen, is voor mij niet logisch. Maar ik zei het al … niks te zeggen. Ik zou kinderen uit de basisschool ook eerder naar school sturen, in hun eigen klasbubbel, dan naar de scouts.
Onze kleuterschool is tot nu toe coronavrij gebleven is, dus ik heb er alle vertrouwen in dat het veilig kan. Felix gaat graag naar school (behalve soms op maandagochtend), hij wordt er geprikkeld en leert nieuwe dingen. Ik zie de juf zeker niet ‘gewoon’ als babysit. En volgende week is het thema Pasen en chocolade!
Tot een uur of 17 was ik er zo goed als zeker van dat Felix naar school zou gaan. Want de kleuterscholen bleven open, zo had het Overlegcomité fier verkondigd.
Iets na 17 uur kregen we een mail van de school. Om te vragen de kleuters thuis te houden uit solidariteit. (Met wie eigenlijk?) Er worden geen pedagogische activiteiten georganiseerd en het wordt eigenlijk een noodopvang.
Van ouders van andere scholen hoor ik hetzelfde, een heel andere boodschap (kleuters welkom! we maken er nog een veilige en fijne week van met de komst van de paasklokken! of zelfs ‘we sluiten niet uit dat we u morgen moeten mailen dat de kleuterschool volledig sluit’.
Overleef ik een extra week thuiswerk met kleuter? Ja, waarschijnlijk wel. En de week nadien kan er ook nog bij, wanneer het knutselkamp geannuleerd wordt. (We wachten nog steeds op nieuws.) Worden wij daar vrolijk van? Dat zeker niet. Ga ik een keer of honderd mijn geduld verliezen en hard roepen? Die kans bestaat.
Als er nu beslist werd dat alle (kleuter)scholen dicht gingen en dat er duidelijk over gecommuniceerd werd, had ik mij daarbij neergelegd. Maar nu verandert alles om de 5 minuten. Het is nu 22.30 en ik kan mijn bericht onmogelijk inplannen om morgenvroeg online te verschijnen want het verandert waarschijnlijk nog wel een paar keer. (Als je dit leest, heb ik dat dus wel gedaan. Living on the edge!) Met wat geluk krijg ik een zenuwinzinking, dan is het opvangprobleem alvast opgelost.
Ik overdrijf. Ik weet het. Er zijn ook de verpleegkundigen, winkelbedienden en treinbestuurders die het moeten oplossen. Maar mag ik op z’n minst een beetje in de war zijn? Ik voel mij helemaal terug maart 2020 aan de vooravond van de eerste coronabeslissingen.
Coronaverjaardagen 2.0
StandaardNu we een jaar verder zijn in dit hele coronagebeuren zijn er dus mensen die al hun tweede verjaardag in lockdown vieren. Of semi-lockdown of zelfs quarantaine. Niet in ideale omstandigheden.
Zo ook mijn zus en mijn BBF.
Maar dit jaar wordt hun verjaardag toch een beetje leuker. Ik denk toch dat zij dit leuker gaan vinden :p
- Dit weekend ontbijt in de tuin van mijn BBF. Met spelende kinderen en hopelijk zonder hagelbuien. We gaan elkaar dit jaar toch minstens even zien.
- Mijn zus woont in Frankrijk dus daar even langsgaan is geen optie. Maar het is zelfs dankzij corona dat wij dit jaar samen naar theater kunnen. Via onze smartphone volgen we allebei de familiethriller IMKE. Theater met Filip Peeters, Barbara Sarafian en Lynn Van Royen. Er zijn nog tickets, wie weet komen we elkaar tegen in de virtuele foyer.
Hoe zag jouw coronaverjaardag eruit?
