Oorzaak – gevolg

Dit weekend gingen we wandelen in het park van Tervuren. Ik heb mij middelbareschooltijd daar doorgebracht maar het was duidelijk lang geleden dat ik nog in Tervuren geweest was. De parking is ineens ondergronds, met een gigantisch gebouw erbovenop. De wei met de geitjes is ook parking geworden. Er is een heel erg mooie nieuwe speeltuin. Maar die was zo drukbezocht dat we daar gewoon voorbij gewandeld zijn.
Heel het park was trouwens behoorlijk druk dus ik wil de plek niet speciaal promoten om te gaan coronawandelen.

Het eerste half uur ging alles prima. En toen kreeg Felix het koud. Ahja, meneertje wilde per se zijn kikkerlaarsjes aan. Die met wol vanbinnen waren niet goed genoeg. En ik ben nogal fan van zelf ondervinden, en leren dat beslissingen gevolgen hebben. Resultaat: dikke tranen en ‘ik wil naar huuuuuis’. Werkelijk heel de vijver rond heeft de koppigaard lopen snikken. Tot de papa hem optilde. Het is wel een volhoudertje, dat moet ik toegeven.

Ik voelde mij toch een tikje schuldig achteraf. Want het kind had echt ‘ijspegels’. En ik heb tegenwoordig iets minder geduld met het ventje dan ik zou willen.
Dus checkte ik 2dehands.be om te kijken of er geen skipak/sneeuwbotjes in aanbieding waren … om daarna te beseffen dat dat eigenlijk niet de oplossing van het probleem is. Het koppige kind moet gewoon zijn warme kleren die er al zijn willen aandoen …

Sukkeltje, hij lijkt zo op mij :p

Dag op dag

• 1 jaar geleden nodigde ik mijn beste vriendinnen uit om te gaan ‘escape roomen’ om mijn verjaardag te vieren. En we gingen nadien uit eten. Met een hoopje mensen opgesloten zitten in een kleine ruimte … aan elkaar vastgeketend zelfs. Het klinkt bijna als een droom uit een ver verleden :p

• 

• 

• 2 jaar geleden waren we boekjes aan het lezen met onze vrolijke Frans. Wanneer niet eigenlijk? :p

• 3 jaar geleden viel een klein prutsje op mijn schoot in slaap

• 4 jaar geleden ging ik zwemmen en nadien uit eten. Lijkt ook weer een eeuwigheid geleden.

• 5 jaar geleden lag ik met de kat in de zetel na een blijkbaar vermoeiend weekend.

• 9 jaar geleden raakte ik mijn handschoenen kwijt maar kocht ik wel een nieuwe bril.
• 10 jaar geleden pakte ik een cadeau in dat ik stiekem zelf wilde houden.
• 11 jaar geleden was ik heel blij met post uit Canada.

Weet jij nog wat je 11 jaar geleden blij maakte?

Beertje heeft huiswerk

Ze beginnen er vroeg aan in de kleuterscholen tegenwoordig. Felix is nog geen 3,5j en hij heeft al huiswerk. Ik had me wel eens verwacht aan een bezoekje van klaspop Jules maar gisteren kwam Felix met een tas vol ‘berengerief’ thuis.

De verteltas (want zo heet het ding volgens het label dat eraan hangt) bevat een berenboek, prenten van beren, berenweetjes en een berenverkleedpak.

Wist je dat een pandabeer een ‘vinger’ meer heeft dan andere soorten beren? Zoals een paard blijkbaar? Maar de wetenschappers hebben beslist dat hij toch in de berenfamilie mocht. Ik wist dat niet.

Maar wat ik wel weet is dat al die prentjes van koala’s (koalaberen, ik snap waar het vandaan komt) eigenlijk niet thuis horen in de berenverteltas. Eigenlijk hebben koala’s een verkeerde wetenschappelijke naam gekregen. Phascolarctos is Oudgrieks voor buidel en beer. Het woord koala komt uit een uitgestorven Aboriginaltaal en betekent ‘drinkt niet’.

Dus ik vertelde al over de winterslaap en de kleuren van de pandabeer (camouflagekleuren, zeer trieste poging als je het mij vraagt) en las ik alsnog hét coronaboek ‘Op berenjacht’.

Tot zover de zinloze weetjes van de dag 🙂
Brengen jullie kleuters ook ‘huiswerk’ mee?

Alles of niks

Een vriendin van mij stelt haar zoon elk jaar de zelfde reeks vragen. Hij is ondertussen al 7 jaar en het is erg leuk om te zien hoe de antwoorden op die vragen veranderen. Ik deed de test bij Felix … maar hij was nogal in een alles- of niksbui.

– Wat is jouw naam?: euh Felix

– Hoe oud ben jij?: 3 jaar

– Wanneer ben je jarig?: hm, in 5 december gelijk Elise (Het juiste antwoord is 17 augustus en Elise verjaart op 30 november)

– Hoe oud is mama?: weet ik niet

– Wat is jouw favoriete kleur?: ALLES!

– Wat is jouw favoriete maaltijd?: ook alles (twee minuten voordien was het nog pasta en pizza)

– Wie is je beste vriend?: Sto .. Liam, nee Storm

– Wat is jouw favoriete dier?: alle dieren

– Waar ben je bang voor?: niks

– Wat is jouw favoriete tv-programma?: paw patrol

– Wat doet jou pijn?: niks

– Wat wil je later worden?: alles

– Wat betekent het woord liefde?: alles

Ook eens proberen met je kinderen?

Felix’ favoriete voorleesboeken

Lang geleden dat ik nog eens deelde welke boeken er hier worden stukgelezen. Tijd om daar verandering in te brengen want zoals steeds lagen er wat boeken onder de kerstboom en er zitten weer toppers bij!

Nichtje Jozefien en Neefje Jakob (en hun ouders natuurlijk :p) bezorgden een kerstcadeau per post. Zo gaat dat in coronatijden. Er staan verschillende verhaaltjes in het boek en niet enkel Felix vindt het leuk. Ikzelf vind het ook een leuk voorleesboek. Op dit moment te koop voor net geen 10 euro om Lannoo’s 111de verjaardag te vieren.

Dit boek herinnerde ik me nog uit mijn kinderjaren. Dat er geen tekst instaat wist ik niet meer (want ik kon nog niet lezen toen ik het leerde kennen) maar dat is stiekem een meevaller. Je vertelt zelf bij de mooie prenten en het moet niet telkens woord voor woord diezelfde tekst zijn. Er durft hier anders een oplettende luisteraar te corrigeren.

Nog een classic. Want ah ja, je koopt gewoon de boeken waar je zelf leuke herinneringen aan had … Ons exemplaar van Floddertje heeft twee verhaaltjes. Het tomatensoepverhaal en ‘Allemaal kaal’. Vindt Felix hilarisch al die kale hoofdjes. Geen idee of dat komt doordat zijn papa geen haar heeft.

De Gruffalo is een iets recentere klassieker. Groot boek over een groot monster, dat (hier toch) geen nachtmerries opleverde. En dat dankzij de slimme muis. Ik weet niet of Felix al helemaal doorheeft hoe het verhaal in elkaar zit dus we kunnen er nog een tijdje plezier aan beleven. Het is op rijm, zoals veel boeken die ik graag voorlees blijkbaar …

Aan welk boek heb jij leuke herinneringen? Of moet ik dringend eens iets nieuws ontdekken?

Mama muilezel

Altijd overal op voorzien … Drinkbus bij, een koekje en een stuk fruit. Reservekledij en alcoholgel. En dan doe ik het mezelf nog aan om een grote spiegelreflexcamera mee te sleuren. Het meeneempotje durf ik ondertussen al eens thuislaten als er genoeg bomen in de buurt zijn.

Stikjaloers ben ik op de moeders die enkel een kleine handtas meenemen :p

In welk team zit jij? Moeder muilezel of chill-komtgoed?

Het kasteel van koning Felix

Ik had dit weekend veel moeite om de heren des huizes weg te krijgen. Ik werd nochtans met de minuut ongelukkiger van dat thuiszitten. En ik merkte dat je last minute niet zomaar tickets scoort voor een (kindvriendelijk) museum. Gelukkig was het zondag droog en hadden de mannen er tegen de middag ook genoeg van, van dat niksen.

We bleven dichtbij huis, en toch was het een plek waar we nog nooit eerder geweest waren. Op 20 minuten rijden staat er een kasteel in ‘Hof ter Laken‘. Op het kasteeldomein een laan vol lindebomen, grote eiken, de Grote Nete en redelijk wat modder :p Leuke plek voor kleuters met hun fiets. Onder elk raam zie je ook een mooi versierde letter F. Van koning Felix. Of van ‘della Faille’, de adellijke familie die er woonde. Ik vind optie 1 persoonlijk leuker. Maar optie 2 vind ik ook wel grappig omdat die adellijke familie een link heeft met Huldenberg (aka mijn hometown uit mijn kindertijd).

Nog eens 5 minuutjes van dat kasteel vind je de Bollekeshoef. Een kinderboerderij waar wij wel vaker te vinden zijn. We sloten de dag af met tractors en kruiwagens. En de heren met een pannenkoek. Waarom is dat toch dat je als je 2 exemplaren koopt, Felix een volledige pannenkoek binnen werkt en als je er 3 neemt, dat er dan eentje overblijft … ?

Sneeuw!

Newsflash: het heeft gesneeuwd zaterdag. Maar we hebben er wel even op moeten wachten. Ik had beter de dag voordien zelfs het weerbericht gecheckt want mijn wederhelft had mij laten geloven dat we zo half ingesneeuwd zouden worden. Tot 8cm sneeuw!

’s Morgens was er echter niks te zien. En werd er dus met de Lego gebouwd. ’s Middags was er nog steeds niks te zien en wou het kind ook geen dutje doen. Hij wou sneeuw. Gelukkig wou hij wel knuffelen in de zetel want hij was effectief moe en viel hij op mijn buik in slaap. Dat was zo lang geleden dat ik mij direct zorgen begon te maken of Felix niet ziek was …

Tijdens dat dutje begon het wel te sneeuwen. Heerlijk om te zien hoe Felix’ slaapdronken hoofdje na een minuutje besefte dat het effectief aan het sneeuwen was toen hij wakker werd.

We (lees: ik, want sneeuw is koud aan de vingers) maakten een paar minisneeuwmannen. Het verbaasde mij al dat ons zomerkindje zo lang door de sneeuw wou lopen. Dat kraakt zo gek onder de voeten.

Zondagochtend was alles al weer weg dus ik hoop dat je ervan hebt kunnen profiteren?

Die zondagochtend in bed

Pré-corona was de zondag er eentje van vroeg opstaan en om 8 uur op de trein springen. Maar nu er niet gerepeteerd wordt, is dat natuurlijk niet nodig. Ik probeer Felix dan te overtuigen een tikje langer in bed te blijven liggen. Vaak wil meneertje rond 7u aan de dag beginnen, en dat is absoluut geen onmenselijk uur maar een mens kan maar proberen he …

Er zijn goede nachten, heel goede nachten en iets mindere nachten. De nacht waarover sprake was een goede. Dit betekent dat Felix ergens midden in de nacht wakker wordt, dat hij verhuist naar het ouderlijke bed en dat iedereen snel weer inslaapt.

F: Welk minuut is het?

Het was dus 7 uur maar dat zei ik niet want iets met een 7 dat is tijd om op te staan door de week :p

F: Jij moet opstaan. Dan krijg je een gouden beker van mij.

Ik wil helemaal geen gouden beker en probeer iets anders. Ik vraag Felix om te gaan kijken of het gesneeuwd heeft.

F: Oh het is donker, het is nog nacht.

ik: Kruip dan maar snel weer in bed.

F: Maar slapen duurt zo lang … (maar hij is wel weer in bed gekropen)

Het kind heeft niet meer geslapen maar ik heb nog wel een uur mogen soezen.

BlogBoost Najaarschallenge: de finale

Bij het laatste thema van de BlogBoost keek ik een beetje de kat uit de boom. Omdat ik het stiekem een stom thema vond. Zo dat is eruit 🙂 Blogjes over bloggen vind ik meestal niet interessant en skip ik systematisch. Maar ik kon de allerlaatste uitdaging toch niet zomaar laten passeren? Niet nadat ik al de andere opdrachten ruim voor de deadline afwerkte?

Ik geef er hier dus een draai aan … Zowel op mijn blog als op mijn instagramaccount heb ik een profielfoto die al een tijdje meegaat.

Ik zocht ze even op. Het zijn deze twee:

• 

  november 2017

• 

  juli 2018

De instagramprofielfoto is een shameless selfie van mij met baby Felix. Gewoon in onze living. Zo jammer dat dat walvistruitje te klein is :p

De profielfoto van mijn blog is zo’n superspontaan moment waarbij ik het fototoestel in de handen van mijn wederhelft duwde tijdens een picknick op vakantie in de Ardennen. Het lelijke picknickdeken staat er niet op en het valt niet al te hard op dat Felix vol muggenbeten staat.

Gedateerd dus … maar wanneer iemand zijn profielfoto verandert, ben ik altijd een beetje verloren. Snap je wat ik bedoel? En ik twijfel dus over het al dan niet wijzigingen van deze foto’s naar een actueler beeld.

Doen? Ik vind precies geen leuke recente … Hoe zorg jij ervoor dat je niet enkel lelijke selfies met je kinderen hebt?