Peuterleestips – geselecteerd door Felix

Uit de stapel bibboeken die ik mee naar huis neem -en de *ahum* reeds uitgebreide collectie die hij thuis ter beschikking heeft, pikt Felix altijd een favorietje uit. Die moeten we dan dagen of weken aan een stuk een keer of 50 lezen. Ben ik soms blij dat een boek terug naar de bib moet :p Maar vooral ook blij dat het ons ukje zo’n lezer is.

Dit zijn de toppers van het moment:

• Mijn oma is een ooievaar – Alice Hoogstad
  Een kartonboek in vrolijke kleuren op giga formaat. Felix kent nu niet enkel de ooievaar en de krokodil. Maar bijvoorbeeld ook de tijgofant en oom ooiedil. Mooie tekeningen met veel leuke details op de achtergrond. Felix kan ernaar blijven kijken.
  
• Die daar – Mirte Stut en Geurt van Donkelaer
  Een aanwijsboek met foto’s per thema. ‘Die daar is groen’, ‘die daar is lekker’, ‘die daar is dun’. Ik zou het zelf nooit gekocht hebben -meer fan van mooie tekeningen i.p.v. foto’s in kinderboeken- maar dit onderdeel van het boekstartpakket is een winner thuis. Al sinds Sinterklaas minstens om de andere dag op het programma.
  
• Lieve mama – Guido Van Genechten
  Voor het eerst is Felix hier ook écht mee met het verhaal (denk ik). Felix mag altijd zelf bladeren in de boekjes en we beginnen dus zelden op pagina 1 om dan achteraan te eindigen. Maar bij dit boek wel. Mama en Jan spelen verstoppertje. Zit mama achter de zetel? *Felix tilt het flapje op en roept nee* Op het einde verstopt Jan zichzelf achter een deur en springt tevoorschijn wanneer mama voorbij komt. *BOE!* Geweldig! Felix vist dit boek zelf uit de doos met de vermelding ‘boe’ en kruipt dan op schoot om eraan te beginnen. Hij boe’t ook zelf naar ons maar vergeet zich wel te verstoppen.
  
• Grrrr! Mijn schuifboekje – Nathalie Choux (en heel veel andere boeken waar geluid uit komt)
  De tijger gromt, de aapjes slingeren aan de boom en maken apengeluidjes. Funfunfun! We hebben verschillende geluidenboekjes van Clavis #nospon #maarhetmagwel (Felix is bijvoorbeeld ook erg gefascineerd door de stofzuiger in ‘Klopklop’.) Bij deze boeken kunnen zelfs peutertjes de geluiden zelf triggeren. Bij andere gelijkaardige boeken is dat vaak te moeilijk.

Ik heb trouwens nog een boekennieuwtje dat ik supergraag met jullie zou delen. Ik mag niet. Maar neem van mij aan dat je 18 mei moet vrijhouden in je agenda en niet enkel omdat het dan CIRKL is.

Eerdere favorietjes vind je hier.

Advertenties

Moederprincipes overboord

Anderhalf jaar aan het moederen en al de principes overboord? Zeker niet. Al is dat wel gemakkelijk als één van je principes ‘zeg nooit nooit’ is.

1. Toeters en bellen
   Er bestaat prachtig houten speelgoed, ik zou op elke rommelmarkt legpuzzels kopen en de boekenkast zit vol kinderboeken en Felix is daar echt waar heel blij mee. Maar hij houdt ook van lelijk luidruchtig speelgoed. Ik denk niet dat ik ooit gezegd heb dat hij dat nooit zou krijgen maar ik probeer het toch aangenaam te houden voor iedereen. Er bestaat speelgoed dat verschillende geluidjes produceert, niet telkens dat ene liedje. Sommige speelgoedjes zetten wij niet in de living of zelfs een paar dagen in een kast waar het kind niet bijkan. Hoofdpijncadeaus mogen bij de gulle gever blijven. En er bestaan ook geluidenboekjes die helemaal niet vervelend zijn bijvoorbeeld. Worst case haal je de batterijen er uit. Oh, het is kapot.
2. No baby no cry
   Ik was nooit into ‘we laten het kind wenen en ooit stopt hij wel’ en dat houden we tot nu toe vol. We doen deze week een testje ‘in het eigen bed slapen’. Dat betekent dus dat ik een keer of 5 per nacht mijn bed uit moet i.p.v. een keer of 5 het kleine ventje tegen mijn gilet moet trekken. Tikje vermoeiender. Ik durf ook nog niet zeggen dat hij beter slaapt maar zo heeeeeel af en toe – lees het lukte al 1 keertje-  sliep hij zelfstandig terug in nadat hij wakker werd.
3. Koekje?
   Enkel gezonde biovoeding? Zoetebek Felix heeft liever wat anders. Hij eet groenten en fruit hoor, en veggieballetjes enzo. Maar liever eclairs. En als hij niet in de buggy wil, durf ik hem weleens omkopen met nicnacjes. Die bus wacht niet he.
4. Ignorance is bliss
   Manman hebben wij chance. Ons kind wil geen TV kijken = geen Bumba of Plopissues noch kunnen we hem voor de TV dumpen in een poging iets gedaan te krijgen in huis. Ons kind wil geen brood eten = discussies over kaas of choco zijn hier niet aan de orde.

Welk principe ging er bij jou als eerste overboord?

 

Phonetograafchallenge bis

1 februari startte de phonetograafchallenge. We zijn nu al over de helft en ik postte slechts 10 foto’s. Gefaald? Maar neen gij!

Ik leerde nieuwe leuke instagramaccounts kennen en ik zag mooie beelden maar heel wat mensen duiken in hun archieven om de dagelijkse uitdagingen te vervullen. Deed ik ook wel maar ik heb er geen zin meer in.

Ik wilde vooral weer meer foto’s maken en er eens dieper over nadenken ipv gewoon 10 keer na elkaar op de knop te drukken als ik een schattige baby of poes zie.

Weer meer letten op details of rondkijken op dode momenten aan bijvoorbeeld de bushalte.

Een lijstje waarvan ik niet ga proberen alles af te vinken. Het werkt eens bevrijdend 🙂

En zo af en toe fotografeer ik toch eens een Felix ‘binnen thema’ en ben ik daar erg blij mee.

Thema: door het raam

Win-win-winsituatie!

Anderhalf jaar

Gisteren ‘vierden’ we je halve verjaardag. Er waren eclairs (zoals wel vaker op zondag :p), ik toverde een stapel nieuwe boekjes uit de kast in oma’s kelder … maar je moest ook flink hoesten, snotteren en volgens mij zitten er weer tandjes aan te komen.

Want je banaan, daar had je geen zin in en zelfs de eclairs konden je maar matig bekoren. Over je humeur na je middagdutje gaan we even zwijgen.

Vandaag een dagje papaknuffelen en spelen met je halfjaardagscadeau. (Het vliegtuig stond stiekem al klaar met kerst maar je kreeg toen zoveel …)

Twintig tanden een melkgebit he? I hate those suckers.

Je wordt groot patatje! Je pantoffels lijken van dag 1 op dag 2 te klein, kleertjes die begin januari nog ruim zaten verhuisden al naar ‘de doos’, ineens kan je aan de bestekschuif … Binnenkort naar de peutergroep in de crèche. Benieuwd wat je daar allemaal gaat leren.

Felix begrijpt (verkeerd)

Oh my, ik zit hier keihard af te tellen tot ik de rubriek “Felix praat” kan starten. Hij zegt ja, neen, kijk, op, uit … en uiteraard auto, mama en aiaiai maar de echt leuke uitspraken, die moeten nog komen.

Ondertussen verbaas ik me dan maar over wat hij allemaal al begrijpt. Croissant, sleutels, de tafel dekken, boekjes lezen, gaan we opstaan? … Hij snapt het allemaal.

En soms gaat het mis. Gisteren waren we spaghettisaus aan het maken. Felix krijgt dan een hele uitleg te horen in de hoop dat hij binnen een paar jaar zelf avondeten kan maken.

Een teentje look in de saus? En Felix wees naar zijn tenen 🙂 Hij heeft nochtans geen stinkvoeten.

 

Stadsmeisje vs in Vlaamse velden

Vorig week was 1 van de opdrachten van de phonetograafchallenge ‘waar ik woon’. Ik zag veel foto’s passeren van de stad waar de fotograaf in kwestie woonde, straatnaambordjes etc. Wij wonen nu een jaar of drie in Haacht maar ik heb nog niet echt een band met de gemeente.

1 van mijn voorwaarden om daar te gaan wonen was de aanwezigheid van een station. Ik moest er makkelijk weg kunnen. Dat kan dus maar ik mis de stad nog vaak. Sinds de verhuis gaan we een pak minder uit eten, minder naar theater en al helemaal niet meer naar de film.

Nochtans opgegroeid in de Vlaamsche velden. Of is het net omdat ik daar opgroeide? Daar tussen die velden was écht niks te doen uitgezonderd van wat fuiven in het jeugdhuis.

En toch … onlangs gingen we er nog eens wandelen en ik was verbaasd hoe schoon dat daar eigenlijk is.

Ben jij een stadsmens? Of een boerenbuitenfiguur?

Vernebberen

Wanneer je een geboren maar niet getogen Antwerpenaar en iemand uit de druivenstreek samen zet -zoals bij ons dus- is er soms wat spraakverwarring.

Een van mijn favoriete activiteiten is Felix vernebberen. Begreep het liefje dus niet.

Ik vroeg eens aan Google of hij/zij het woord kende en volgens Google is het ‘vernebbelen’. Dan gebruik ik eens dialect, dan gebruik ik het verkeerd …

Mijn verklaring van dat woord: iemand platknuffelen (in de hoop dat hij/zij klein blijft).

Doen wij regelmatig. Werkt niet. Groeien dat dat kind doet!

Heb jij ook zo van die woorden die niemand lijkt te begrijpen?