De Fietsendief

Ha, het najaar! Het seizoen van de concerten en de theatervoorstellingen! Heerlijk!

Gisteren ging ik met een vriendin naar ‘De Fietsendief’ kijken in OPEK. Zowel gisterenavond als vandaag is de voorstelling helemaal uitverkocht. En terecht! We vonden het allebei een geslaagde voorstelling.

Sofie D. (43), een welwillende integratieambtenaar in een middelgrote Vlaamse stad, neemt het initiatief een fietscursus in te richten voor migrantenvrouwen. Marc V.E. (55), een dwarse arbeider van de groendienst, wordt omwille van zijn weinig glorieuze wielerverleden (derde plaats ‘elite zonder contract’ Gullegem Koerse 1984) tegen zijn zin aangeduid de vrouwen te leren fietsen. De cursiste Abigail A. (22) drijft hem tot waanzin door steeds te laat te komen en door een compleet gebrek aan fietstalent.

Het is grappig (maar niet lachengierenbrullen), er zitten herkenbare situaties is (ook voor niet-ambtenaren denk ik :p), de scène ziet er leuk uit en het is gewoon goed gespeeld.

En wat een creepy figuur die fietsendief. Ik heb mij moeten inhouden om niet te roepen ‘Abigail kijk achter je, hij gaat er met je fiets vandoor.’

Bekijk hier een filmpje.

Wat is het zieligst?

‘Gedumpt’ worden door je lunchdate of dan maar alleen gaan eten en je tong verbranden.

En wat vinden jullie van dit miniblogartikel? Zit er reeks in met van die dilemma’s?

Meter Globetrotter

Vandaag is metekindje Yara al 1 maand oud. Het gaat snel! Binnenkort doet ze staartdelingen en spreekt ze Spaans🙂

Die eerste maand heb ik eigenlijk grotendeels gemist door op vakantie te gaan. Ze is al naar Leuven kermis geweest! Maar ik maak dat goed hoor.

Vanavond vieren we samen haar vermaanddag en plannen we een eerste babysitmomentje. Dan kunnen de mama en papa eens een paar uur iets samen gaan doen. Of in hun bed kruipen, mag ook.

Ik vind kraamkost een briljant idee, maar jammer genoeg zijn mijn kookkunsten eerder beperkt. Mij doe je ook altijd plezier met eten. Zelfs zonder kinderen in huis. Gelukkig lukt boodschappen doen en babysitten wel. Ieder zijn kwaliteiten he🙂

Maakte jij al eens kraamkost? Of kreeg je er al?

 

Hard labeur en lekker eten

Zaterdag was het rommelmarkt in Bertem. Vroeg uit de veren dus om centjes te gaan verdienen voor het goede doel. Elk jaar help ik mijn tante daar om Cambodjaanse spulletjes (juwelen, theelichtjes, portemonnees, …) te verkopen om SOID te steunen.

We hadden geen goede plek. Op een uithoek van de markt, ver weg van de hoofdstraat. Mensen moesten dus een omweg doen om naar ons kraam te komen kijken. De verkoop kwam traag om gang maar uiteindelijk toch wat verdiend.

Best hard werken zo’n rommelmarktje dus had mijn nonkel ’s avonds een heel goed idee. Uit eten bij La Cantina Italiana in Tervuren.

Ik ging vroeger naar school in Tervuren en het gebouw waar nu het restaurant is, was vroeger een garage. Serieuze switch! Maar eentje die ik absoluut ok vind. Hier komen we nog!

PS: Volgende zondag rommelmarkt in Huldenberg🙂

 

Eten in het donker of logeren in een wigwam?

We zijn nog maar pas terug van weggeweest en toch is één van de meest gestelde vragen ‘Waar gaat jullie volgende reis naartoe?’.

We hebben niet meteen concrete plannen is het enige juiste antwoord. Nochtans ‘lijkt het alsof wij constant op vakantie zijn’ aldus enkele collega’s. Ik had niet die indruk🙂

Tripadvisor mailde mij ter inspiratie in ieder geval een paar leuke lijstjes door. Tien ongewone restaurants en ’s werelds meest bizarre hotels. Ik sliep er zelfs al in eentje. Als je logeert in “La Balade des Gnomes” ben je zeker van een sprookjesachtige nacht.

Zou jij graag eens logeren in een cruiseschip dat aangemeerd ligt boven op een berg? Of eten in het pikkedonker? 

Het bakfietsavontuur

Het academiejaar is weer gestart en vanmiddag organiseerde de KU Leuven al een infomarkt voor de internationale studenten. Die studenten moeten natuurlijk ook geïnformeerd worden over al de culturele activiteiten in de stad.

De dozen en folders stonden netjes klaar. En toen werd mijn collega ziek en konden we al die folders niet in haar fietstassen proppen.

Oplossing? De bakfiets!

Respect voor mensen die dagelijks met zo’n gevaarte door het verkeer zoeven. Zeker als daar ook nog een paar beweeglijke kinderen inzitten. Niet gemakkelijk zo’n bakfiets.

Het is wennen om te leren inschatten hoe je best je bochten neemt en zo’n bak vol papier weegt best zwaar. Trapondersteuning zou wel een fijne extra geweest zijn.

Net toen ik mij aan het bedenken was dat ik blij was dat er geen collega’s mij bezig zagen kwam ik een oude vriendin tegen. :p

Heb jij een bakfiets? Was het voor jou ook wennen? Of heb je er geen maar wil je het wel eens proberen?

Zweden: de foto’s

Wat een verschil seg, de rust van de Zweedse bossen versus de berg taakjes die hier op mij ligt te wachten. En dan heb ik het niet enkel over mijn job maar ook over de was. Bijna klaar trouwens met die was!

Volgende taakje: het fotoalbum. We hebben een 1400 foto’s gemaakt. Ben benieuwd wanneer ik de tijd ga vinden om daaraan te beginnen. Ik heb alvast moeite om te stoppen met kijken naar al die mooie foto’s.

Het thema dit keer lijkt ‘mooie lucht’ en ‘water’. Geniet vooral mee! Wat is jouw favoriet?

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.